We Włoszech są właściwie dwa sezony: letni, kiedy wyjeżdża się nad morze, jeziora czy w Alpy i zimowy narciarski. Ten narciarski już się powoli zaczyna. Pojawiają się informacje gdzie w Alpach spadł pierwszy śnieg. A zaraz zaczną się weekendowe wyjazdy na narty. No cóż, Włosi to szczęściarze z Mediolanu czy Turynu mają dosłownie pod nosem najlepsze ośrodki narciarskie. A z wyższych pięter wieżowców w Mediolanie można przy dobrej pogodzie podziwiać Dolomity.
Często dostaje pytania o najlepsze włoskie ośrodki narciarskie. Poniżej wrzuciłam kilka moich typów. Wszystkie wielokrotnie przeze mnie objeżdżone i bardzo polecane.
Przy okazji przy stokach wypisałam Wam do jakiej sieci wyciągów należą, przykładowo Superskirama czy Dolomiti Superski. Więcej o sieciowych karnetach na kilka stoków w kolejnym wpisie.
Madonna di Campiglio, Trentino, SUPERSKIRAMA
Długość tras: 150 km licząc z Marillevą i Pinzolo
Wysokość: 1550 – 2580 m n.p.m.
Dla kogo: dla wszystkich zarówno ekspertów jak i słabiej jeżdżących
Zalety: prawdziwy raj, dużo szerokich niezalesionych tras, świetne jedzenie, doskonała czarna trasa
Cena karnetu 2018/2019 – 6 dni, wysoki sezon, dorosły: 280 € (obejmuje Marillevę i Pinzolo)
Prawdziwy raj narciarski w Val di Sole w Dolomitach dla wszystkich narciarzy. Narciarz ekspert potrzebuje kilku dni, żeby przejeździć cały ośrodek. Szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę, że jest on połączony z Marillevą, Pinzolo i Folgaridą. Polecam czerwone trasy na Passo Grosté oraz znajdującą się po drugiej stronie parkingu z mostkiem – czerwoną długą i szeroką Genzianę (więcej o trasach przeczytacie tutaj). Poza tym, narciarzom o zacięciu sportowym, proponuję przejechać się czarną trudną trasą FIS 3 – Tre. Tu co roku w grudniu (najbliższe 22/12/2018) odbywają się nocne zawody Pucharu Świata w slalomie specjalnym mężczyzn. Madonna di Campiglio to również przeurocze miasteczko, odkryte przez Cesarzową Sissi.
Info: https://www.funiviecampiglio.it/
Paganella, Trentino, SUPERSKIRAMA
Długość tras: 50 km
Wysokość: 1040 – 2125 m n.p.m.
Dla kogo: dla rodzin z dziećmi, grup czy par o zróżnicowanych umiejętnościach narciarskich
Zalety: długie szerokie trasy, świetna czarna, dobry dojazd, atrakcje dla niejeżdżących
Cena karnetu 2018/2019 – 6 dni, wysoki sezon, dorosły: 216 €
To kompleksowy ośrodek narciarski, zbudowany wokół jednego szczytu. Bardzo lubiany przez Włochów. Eksperci wyjeżdżą się tu na długich, szerokich czerwonych trasach. Jest też sporo szerokich tras dla słabszych narciarzy i dzieci. Ze względu na szerokość tras będzie tu ciekawie dla snowboardzistów. Poza tym, ośrodek oferuje różne poza narciarskie atrakcje: w Andalo – basen olimpijski, spa, lodowisko, sklepy sportowe, restauracje, a w Molveno park i górskie jezioro. Jest też blisko do uroczego Trydentu, a samochodem nawet nad Jezioro Garda. Zniżki z Andalo Card. Dojazd autem: prawie do końca autostradą A22 (Brennero-Modena). (O Paganelli pisałam też tutaj).
Info: https://www.paganella.net/
Monterosa ski, Dolina Aosty, SKIPASS VALLE D’AOSTA
Długość tras: 180 km
Wysokość: 1387 do 2971 m n.p.m.
Dla kogo: dla dobrych narciarzy i ekspertów, topowe miejsca do freeridu i off-piste
Zalety: wymagające wąskie trasy, przestrzeń, puste trasy poza weekendami, surowe alpejskie widoki
Cena karnetu 2018/2019 – 6 dni, wysoki sezon, dorosły: 262 €
Ośrodek w Alpach starego typu z wąskimi trasami i ostrymi zakrętami. Bardziej naturalny i surowy w porównaniu z kompleksami narciarskimi w Dolomitach (Trentino-Alto Adige). Dla dobrych narciarzy. Nie polecam słabiej jeżdżącym. Dominują tu trasy czerwone, jest też kilka czarnych. Monterosa ski rozciąga się na kilka stoków, a dolne stacje wyciągów znajdują się w 5 miejscowościach. Najbardziej centralnie położona to Stafal. Większym miasteczkiem jest Gressoney-La-Trinté z basenem olimpijskim (ze skipassem wchodziliśmy gratis). W weekendy ze względu na bliskość Turynu przyjeżdża tu sporo Włochów. Poza weekendami pusto. Dojazd samolotem do Turynu, dalej najlepiej wynająć samochód.
Info: https://www.visitmonterosa.com/
Pejo, Val di Sole, Trentino, SUPERSKIRAMA
Długość tras: 16 km
Wysokość: 1400 – 3000 m n.p.m.
Dla kogo: dla dobrych narciarzy i ekspertów, są też atrakcje dla dzieci
Zalety: najwyższa i najdłuższa nartostrada w Dolomitach, na 3000 m n.p.m. świetne warunki w marcu
Cena karnetu 2018/2019 – 6 dni, wysoki sezon, dorosły: samo Pejo 169 €, 3+3 (3 dni Pejo+ 3 dni Superskirama 191 €)
Niewielka stacja narciarska dla ambitnych, którą ja bardzo cenię. Myślę tu przede wszystkim o nartostradzie biegnącej z 3000 na 1400 m n.p.m. Można przyjechać z dziećmi – są tunele śnieżne czy grające pianino. Koło wyciągu znajduje się spa ze średniej wielkości basenem. Kurort spodoba się szukającym ciszy i spokoju oraz surowych alpejskich widoków. Można je podziwiać szczególnie z gondolki Pejo 3000. Dla tych, którzy nie lubią jeździć po tej samej trasie, chociaż długiej i wymagającej, niestety w pewnym momencie może zrobić się nudno. Najlepiej podzielić pobyt na 3 dni w Pejo i 3 dni w Marillevie (razem z Madonną 150 km tras). Pomiędzy ośrodkami jest bardzo dobre połączenie skibusowe.
Info: http://www.skipejo.it/en/slopes_lifts/ski_pejo_3000.html
Passo TonalePresena/Ponte di Legno, Lombardia, SUPERSKIRAMA
Długość tras: 100 km
Wysokość: 1120 – 3000 m n.p.m.
Dla kogo: zarówno ekspertów i dobrze jeżdżących, ale słabiej jeżdżący też znajdą coś dla siebie
Zalety: różne trasy: doświetlone, niezalesione, zalesione, lodowiec
Cena karnetu 2018/2019 – 6 dni, wysoki sezon, dorosły: 222 €
Duży ośrodek z urozmaiconymi trasami. Przeznaczony dla lepszych narciarzy: większość tras jest trudnych. Na Passo Tonale trasy są niezalesione, szerokie i dobrze doświetlone. To tak de facto jeden słoneczny stok podzielony na kilka szerokich tras głównie czerwonych, ale jest też kilka niebieskich, gdzie poleciłabym zostać słabiej jeżdżącym. Dobrym narciarzom spodoba się biegnąca bardziej z boku trasa na przełęczy Contrabbandieri. Docenią też zjazd ze szczytu lodowca Presena – w dolnym odcinku to szeroka wymagająca ścianka. Passo Tonale połączone jest kolejką gondolową z sąsiednim Ponte di Legno, dla którego charakterystyczne są zalesione trasy. Doświadczonym narciarzom polecam zjechać nartostradą z Corno d’Aola.
Info: http://www.pontedilegnotonale.com
Kronplatz, Alto Adige, DOLOMITI SUPERSKI
Długość tras: 119 km
Wysokość: 950 – 2275 m n.p.m.
Dla kogo: każdy narciarz znajdzie coś dla siebie,
Zalety: szerokie, dobrze nasłonecznione i niezalesione trasy, raj dla miłośników jazdy szerokim skrętem
Cena karnetu 2018/2019 – 6 dni, wysoki sezon, dorosły: 282 €
Ośrodek zbudowany jest wokół jednej góry podobnie jak Paganella w Trentino, tylko jest co najmniej dwukrotnie większy. Są tu wspaniałe szerokie świetnie nasłonecznione i niezalesione nartostrady o długości od 5 do 6,5 km. Ja się bardzo wyjeździłam. Poza tym, każdy znajdzie coś dla siebie. Poza czerwonymi nartostradami, są tu też płaskie trasy dla początkujących i czarne wąskie dla ekspertów. Za najtrudniejszą uchodzi czarna trasa Hernegg o długości 5 km i różnicy poziomów 1300 m. Ośrodek spodoba się też miłośnikom tyrolskiego après-ski. Tu naprawdę dużo się dzieje po zjazdach. Warto też zwiedzić Brunico, które w 2009 r. zostało uznane za najlepsze małe miasto do mieszkania we Włoszech.
Info: http://www.kronplatz.com/pl
Do zobaczenia już niedługo na stokach!
Kasia
P.S. Jestem bardzo ciekawa które włoskie ośrodki narciarskie podobały się Wam najbardziej. Zachęcam do komentowania. Tu oraz na instagramie i facebooku.
